Prace na wysokości wg polskiego ustawodawstwa to wszelkie czynności wykonywane na powierzchni pow 1m nad poziomem ziemi bądź podłogi. Z wyłączeniem wyłączeniem miejsc osłoniętych ze wszystkich stron ścianami i przeszkleniami do wysokości min 1,5m, oraz innymi stałymi elementami konstrukcyjnymi uniemożliwiającymi upadek z wysokości.
W pierwszej kolejności pracodawca powinien zapewnić odpowiednie środki ochrony zbiorowej (rusztowania robocze, balustrady ochronne, siatki ochronne, pomosty robocze), a dopiero potem indywidualnej (uprzęże robocze wraz z niezbędnym wyposażeniem: lonże z amortyzatorem, przyrządy do pracy w podparciu, czy dostępie linowym).
Prowadzenie robót, nie powinno wymuszać na pracowniku konieczności wychylania się poza obrys miejsc i urządzeń na których prowadzone są rzeczone prace. W miejscach tych powinny być stosowane balustrady zbudowane z poręczy umieszczonych min 1,1m i krawężników min 0,15m. Między poręczą i krawężnikiem w połowie wysokości powinna zostać umieszczona poprzeczka, lub innego rodzaju wypełnienie pustej przestrzeni.
Jeśli jednak wykonywana prac wymusza na pracownikach działanie w potencjalnie niebezpiecznych miejscach, konieczne jest zastosowanie odpowiednich do rodzaju wykonywanej pracy środków ochrony przed upadkiem.
Jedynie osoby z odpowiednimi uprawnieniami mogą dokonywać montażu podestów roboczych i rusztowań, a dopuszczenie do ich użytkowania możliwe jest dopiero po odbiorze przez kierownika budowy.
Konstrukcje takie powinny posiadać:
– piony komunikacyjne, i balustrady ochronne na odpowiednich wysokościach
– być usytuowane na właściwym podłożu, oraz odpowiednio przykotwione (liczba zakotwień, siły kotwiące, dopuszczalne obciążenie samych podestów- powinny być określone w dokumentacji projektu i producenta)
– powierzchnie zapewniającą dobre warunki pracy, z uwzględnieniem miejsca na wykorzystywane narzędzia
– niedopuszczalne jest korzystanie z rusztowań i pomostów roboczych, w czasie gęstej mgły, silnych opadów deszczu i śniegu, wiatru o prędkości >10m/s, o zmroku bez odpowiedniedo oświetlenia
– istotne są również kontrole po silnym wietrze, opadach (podmycie podstaw), przerwach roboczych większych niż 10 dni, nie rzadziej niż raz w miejsiącu;
– powinny być opierane o stabilne nie-śliskie powierzchnie,
– ustawiane na stabilnym podłożu
– rozstawiane przy zabezpieczonych, odgrodzonych ciągach komunikacyjnych
– wykonywanie prac murarskich na drabinach przystawnych jest zabronione
– wykonywanie prac malarskich na drabinach rozstawnych tylko do 4m
– wykonywanie prac ciesielskich na drabinach tylko do 3m
– niedozwolone jest stosowanie drabiny rozstawnej jako przystawnej
– drabiny bez pałąków i drabiny linowe wymagają użycia dodatkowego zabezpieczenia np.:prowadnicy pionowej
– niedozwolone jest przenoszenie przez 1 osobę drabiny pow.4m
W pracy na tego typu konstrukcjach istotna jest wiedza dotycząca stanu technicznego konstrukcji, przede wszystkim elementów służących za punkty asekuracyjne.
W przypadku odpowiednio przygotowanych miejsc pracy, balustrady, krawężniki, kosze ochronne- najczęściej stosuje się szelki ochronne z lonżą i amortyzatorem, mocowanych do stałych elementów konstrukcji.
Pełna uprząż z pasem biodrowym i bocznymi punktami, z odpowiednio do konstrukcji i miejsca pracy dobranymi lonżami i przyrządami, stosowana jest do pracy w podparciu- przede wszystkim na konstrukcjach kratowych, słupach, masztach.
To szczególny rodzaj pracy na wysokościach, gdzie ryzyko związane z upadkiem jest duże, jego skutki, wymuszają rygorystyczne normy prowadzenia danej pracy.
Pracownicy wykonujący pracę w tego typu dostępie powinni posiadać niezbędne kwalifikacje, badania lekarskie, znać zasady auto-ratownictwa, i procedury BHP w sytuacjach awaryjnych. Nie bez znaczenia okazuje się właściwa kondycja fizyczna i odporność na działanie stresu.
Obowiązki pracodawcy:
– ocena ryzyka
– właściwy dobór sprzętu do prac wysokościowych zgodny z polskimi normami
– zabezpieczenie miejsca pracy
– wyznaczenie koordynatora, i opracowanie procedur bezpieczeństwa
– organizacja czasu pracy, podzielenie zadań, wyznaczenie odpowiednich do charakteru pracy technik dostępu linowego
– koordynacja praca z innymi z zewnętrznymi dla firmy podmiotami
– okresowa kontrola sprzętu do pracy, każdorazowa przed wydaniem pracownikom
Pracownicy:
– kwalifikacje do prac na wysokościach
– badania lekarskie do prac wysokościowych pow. 3m
– nienaganny stan psycho- fizyczny
– kontrola sprzętu przed rozpoczęciem pracy
– stosowanie się do przyjętych „dobrych” standardów wykonywania danej pracy