Prace wysokościowe- metody asekuracji

Prace wysokościowe- metody asekuracji

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 IX 1997r. Dotyczącym bhp, wraz z późniejszymi zmianami, praca na wysokości to praca wykonywana na powierzchni znajdującej się na wysokości co najmniej 1m nad poziomem podłoża.

Należy zwrócić uwagę, że do pracy na wysokości nie zalicza się prac na powierzchniach:

– osłoniętych ze wszystkich stron 1,5m pełnymi ścianami;

– wyposażonych w stałe konstrukcje chroniące pracownika przed upadkiem i w tym celu odpowiednio tam zamontowanymi;

niezależnie od wysokości na jakiej wykonywana jest praca.

Logicznym wydaje się być obowiązek pracodawcy do organizowania pracy tak, by uniemożliwić upadek z wysokości przez stosowanie stałych konstrukcji, następnie w hierarchii powinny zostać umieszczone zbiorowe systemy ochrony przed upadkiem.

Są sytuacje, gdy niemożliwe jest wprowadzenie powyższych metod pracy, wtedy należy prowadzić pracę z użyciem osobistego sprzętu ochrony przed upadkiem z wysokości.

Wykorzystywany sprzęt powinien spełniać warunki określane przez odpowiednie normy i nie budzić zastrzeżeń co do jego użycia- okresowe kontrole SOI.

Metody pracy na wysokościach i dostępu do stanowiska pracy, implikują dwie zasadnicze funkcje jakie spełniać mają środki ochrony indywidualnej. Funkcje te opisane są normami:

EN 358:2002- Indywidualny sprzęt ochronny ustalający pozycję podczas pracy i zapobiegający upadkom z wysokości -Pasy ustalające pozycję podczas pracy i ograniczające przemieszczanie oraz linki ustalające pozycję podczas pracy graf

EN 363:2005- Środki ochrony indywidualnej chroniące przed upadkiem z wysokości -Systemy powstrzymywania spadania